Inihaw na Baboy

Kapag ako ay umuuwi sa pilipinas ito talaga ang una kong kinakain, hanggat maari ito ang dapat at ito ang unang malasap. Iniisip ko palang ay naglalaway na ako, lalo na kapag isasaw saw mo sa toyo na may kalamansi at may halo pang atsara.

Pero medjo ingat din dahil mataas ang cholesterol nito, pwede naman na pakonti konti lang at pagkatapos ay bukas naman ulit, ay pwede din naman na konting kain pero my beer or brandy.

Sa dami ng pinoy resto satin, iba't ibang klase ng luto ang ginagawa nila sa inihaw na baboy, pero sa totoo lang kapag ito ay wala gaanong mga sangkap at simple lang ay mas lumalabas ang lasa nya, sinubukan kong magluto nito at nilagyan ko lang nga asin, habang iniihaw ay pinapahiran ko ng kalamansi, swak na.

NAIA Terminal 3

Para sakin world class nadin naman ang environment nang NAIA Terminal 3, kung maikukumpara sa ibang International Airport or Domestic Airports sa ibang bansa na napuntahan, kahit papaano ay satisfied naman ako sa itsura, environment at sistema.

Kapag ako ay nagbabakasyon sa Pinas kasama ng aking pamilya, halos lahat ng airport sa maynila ay napupuntahan ko mula sa NAIA Terminal 1, Centennial or NAIA Terminal 2, NAIA Terminal 3 at minsan ung old Domestic Airport (Terminal 4 daw yata yon). So far ang pinaka worst at nakakahiya ay ang NAIA Terminal 1, siguro dahil nung panahon ng bakasyon namin ay sira ang mga Aircon, isinusumpa ko talaga ung init, dahil hindi lang init ang mararamdaman mo kundi mabaho at malagkit, halos nagiiyakan ang mga batang nasa immigration galing ng ibang bansa, ung iba naman sa departure ganoon din, napansin ko lang hah, meron nga silang air cooler na nilagay pero bukod sa hindi kaya ang init (dahil summer nung panahon na yon- march to april yata) eh nakatutuk sa mga employado ung aircooler at hindi sa pangkalahatan.

Masasabi kong fair lang ang obserbasyon ko sa Terminal 2 (Centennial) dahil ok naman ang environment, bukod sa mga kolorum na nakatambay sa labas, dati dati eh malakas ang loob kong lumabas sa mga arrival areas sa pinas dahil umaasa ako na nanjan ung mga pinagkakatiwalaan kong transport service or airport taxi, unang una na jan ung may logo na "BAYAN KO SAGOT KO" wala akong masabi sa kanilang serbisyo at ang presyo ay patas naman, medjo malaki sya sa metro pero sulit naman at mababait ang mga drayber, kaya doon nako lagi nagpapasundo o nagpapahatid kapag wala akong private na sundo. Pero sa pagkakataong yon ay nagulat ako dahil itong 2014 na paguwi ko, eh wala na sila, iilan nalang at parang initsa pwera sila ng authoridad dahil sa pinaka malayo nakaparada, bagkos ang pinatataka ko ay napakadaming kolorum, nagulat ako sa presyo, mula airport terminal 2 hanggan ermita lang ako 1,500 pesos ang singil, ang tinde... samantalang doon sa pinagkakatiwalaan kong transport service ay kalahati lang noon ang bayad ko sa same destination. Nakakainis dahil medjo bastos pa ang kanilang caller, me radyo panga pero mukha naman tanga.

Unang byahe ko nang taong 2014 sa Terminal 3 ay ayos na ayos dahil satisfied ako sa lamig ng aircon at sistema, nung pangalawa eh medjo bumaba ang bilib ko, bukod sa napakaraming tao doon sa pila lalo na ung mga domestic airlines, eh pagdating ko sa gate number namin sa ilalaim eh napakainit, hindi na sya amoy airport kundi amoy pyer na siya. Alam nyo ba ang amoy piyer? Merong halong kulob, amoy ng storck na candy, sigarilyo at mabahong damit na pinagpawisan. Sana mabago ang mga terminal natin dahil nakakahiya na talaga sa mga dayuhan.

Nung nasa karousel ako para kunin ang bagahe namin sa NAIA Terminal 1, nakita ko ang mga mukha ng mga foreigner na nagsisisi at frustrated, bukod sa mainit walang tamang information kugn saan kkunin ang iyong gamit , meron ngang LCD TV pero puro advertisement naman, sabi ko sa katabi kong foreigner eh, "i am very sorry for our government".

Palaka

Eto ang kuha ko ng palaka habang umuulan sa Pilipinas, sa mga hindi pa nakaka titig at hindi pa nakakasipat ng palaka eh pagkakataon nyo na ito.

Nung bata pa ako takot din ako sa palaka dahil daw kapag natalsikan ka ng laway nito o ung gatas nito ay magiging kulugo, at ganon din sa mata ay mabubulag ka daw. Sa tagal kong tinititigan ng harapan ang palakang ito eh wala naman akong nakitang panunura nya at wala naman syang gatas na dinudura, ewan ko lang kung totoo nga yon. Ang natatandaan ko lang eh marami akong nahuli nito para sa biology subject namin nung highschool para sa project.

Ang isang bagay na gusto ko sa palaka ay nakaktulong sya sa pagbawas ng mga langaw at lamok lalo na ung lamok na my dengue. Kaya mas maraming palaka sa inyong bakuran ay mas maganda, kelangan huwag patayin dahil ito ay my tulong din saatin.

Lechon Kawali

Naku po, isa na namang pampabatang larawan, lahat po ng larawan ay orihinal kong kuha at hindi ko po ito kinukuha sa ibang website. Eh to po ay ang larawan na kinunan bago ko kinain at pinulutan, eto ang Lechon Kawali.

Simple lang naman ang pag gawa pala, ginoogle ko lang din naman, nagpabili lang ako ng baboy laman mas maganda ung hita yun gaya nang ginagawang crispy pata. Ang pagkakaiba lang nito ay hindi dapat irefrigerate at baka mahilaw ang loob kapag pinrito na, ang crispy pata kasi eh deep fry, ang lechon kawali naman eh mantika lang. Kelangin din itong imarinate sa kalamansi o di kaya lemon, tapos konting asukal at asin. Takpan ito ng kalahating araw, kapag lumabas na ang ibang dugo at mga taba dahil naluluto ito sa lemon o kalamansi pwede na itong prituhin. Hilamusan ng butter ang buong lechon at kung meron kang pinapply juice mas ok.

Siguraduhing mainit na ang mantika ung medjo umuusok ng konti para siguradong  hindi didikit ang balat sa kawali.

Vikings Manila

Nagkaroon ako ng pagkakataon na malibre ng Kumpare at Kumare namin sa Vikings Manila. Kaya pala napakahiram at pinagkakaguluhan ito ng mga pinoy sa manila, sa reservation palang nagtataka ako bakit lunch time palang eto kinoconfirm na ng kumare at kumpare namin.

Ang syste eh ung iba pala na gustong pumwesto doon sa bandang harapan at malaking lamesa ay 1 month daw ang reservation kung madalian ang pinaka late reservation ay at least 8 to 6 hours pero hindi kana makakapili ng upuan at doon sa loob or sulok, pero ok lang same treatment at same rates padin naman.

Ang Vikings Manila ay nagiisang Eat All You can restaurant sa Pilipinas na halos kumpleto sa lahat ng pagkain at inumin, kung ikaw ay malakas uminon parang nabawi mo nadin ang binayaran mo. Ang alam ko as of May 2014 ang weekday rates nila ay nasa 800 plus pero kapag weekends ay nasa 1 thousand plus. Masasabi kong sulit din ang kinain ko, dahil one to sawa talaga lahat na yata ang pagkain eh nandoon na mula sa Filipino Cuisine (Mula sa lechon, papaitan, lechon kawali, dinuguan, pata tim, kare-kare, bulalo, hipon, sinigang, puto, sapin sapin, talaba, etc), chinese, japanese oriental, basta lahat nang gusto ko nandon, kung di mo gusto ung nakahanda pwede kadin magpaluto kung gusto mo ilalagaw nila sa lamesa mo ung my apoy, ang problema lang eh hindi mo naman makain lahat, sa inumin naman meron silang beer at draft beer, all you can drink din at ganon din sa mga juices at other drinks, kasama yon sa binayaran mo, sa mga kiddos naman, basta lumampas sa height na 4feet eh kasali na sa presyo, kaya kung ang anak mo mahina kumain eh lugi ka, pero marami ding pagkain pambata kahit candy at chocolates meron din.

Ang Vikings Manila eh banda doon sa likod ng MOA, sa susunod titikman daw namin ung ibang restau doon na eat all you can din. Sana di ako masuka sa dami ng pagkain.

Isaw o Bitukang Manok

Nakakatakam at nakakapaglaway kapag naamoy mo ang usok ng barbique sa kanto or bar-b-q. Kapag ako ay umuuwi ng pinas ang una kong hinahanap na pagkaing kalye ay ang isaw, tlaga namang nakakapag pabata.

Sa mga teenager nung panahon ko eto na ang tanging libangan ang masarap na isaw, lalo na kapag itong isasaw saw mo sa sukang my anghang at sibuyas, o di kaya sa mga chicks ay tamis anghang na sauce. Grabe nakakapaglaway minsan halos hawak ko na ang buong garapon at nakababad ung mga 6 na isaw na binili ko sa saw sawan na maanghang habang nginunguya ko ang isang stick na mainit init at my tamis anghang, tapos sinasabayan ko ito ng sprite o mountain dew, pag medjo budgeted tubig nalang sa plastic cups.

Delikado daw ito sa kalusugan, pero yun nga ang masarap lalo na ang bawal. Baka daw magkasakit tayo, yun ang narinig ko sa isang mamang kasabay kong kumain, paano ba naman pagbaba ko sa bus sa Alabang nangangamoy ang inihaw na manok at mga kila at dugo at kung ano ano pa, syempre gutom ako kesa kakain ako sa restaurant o di kaya magluluto pa ako sa boarding house, titirahin ko na ang isaw na nakadisplay. Pero pwera biro, minsan kumain ako my batang nanghihingi sa tindero, eh ayaw ng tindero bigyan, sabi ba naman nung totoy eh hindi nya na daw ipagpupulot ng stick ang tindero.

Kalsada sa Probinsya

Habang naamoy mo sa umaga ang sabong panlaba at pinagbanlawang damit, naririnig mo na din ang mga naglalako at nagsisigaw ng tindero ng isda, puto, taho at minsa maaga pa ang mga hulugang gamit tulad ng rice cooker. Ika nga ng mga ibang ofw's na nakakausap ko dito sa middle east, eh talaga namang nakakahomesick pag ganito ang kinikwento ko, lalo na pag pinapakita ko ang blog ko na my photo ng mga magagandang tanawin sa probinsya.

Yung mga my edad na eh talagang napapaluha pagnakikita ang mga tanawin na maramin halaman. Tulad ng mga larawan ni pinapakita eh talaga naman mayaman sa kalikasan at sa larawan palang ay napakasarap na ng simoy ng hangin. Ngunt anong magagawa kundi magbalik manggagawa sa ibang bansa para lang matustusan ang pangarap na magkaroon ng sariling pamamahay at mabigyang magandang kinabukasan ang pamilya at anak.

Chicken Charlie

Naka tikim na ba kayo ng pagkain ng Chicken Charlie? Maraming mga kuwento at kuro kuro tungkol sa estilo ng pag presenta ng pagkain ng Chicken Charlie, kaya naman nung bakasyon ko sa Pinas tinikman ko ito kaagad. Masarap ang pagkakaluto ng manok nila dahil medjo nga kakaiba, hinaluan ito ng honey, at meron din sila chili lumpia, at mga varieties.

Ang pinagtataka ko lang eh bakit ang konti ng kumakain dito, kumpara mo sa mga jollibee, kfc, o mcdo, samantalang ang lamig ng lugar at presentable naman. SA mga napagtanungan ko ok naman din daw ang lasa, pero ung iba naiitiman sila sa itsura ng manok na pagkakaprito dahil nga my honey kaya parang sunog ang manok. Pero sabi nga nila mas ok kung matikman muna ang pagkain bago manghusga.

Sizzling Sisig

Kamakailan lang ay kinilala ang lutong pinoy na Sizzling Sisig sa Amerika, nabasa ko lang ito sa isang artikulo. Mula sa Bayan ng Bacolod City, dito ako nakatikim ng Sisig Rice, tamang tama lang sa panlasa ko, hindi sya masyadong malansa at hindi rin masyadong maalat, ito ay malinamnam sa panlasa.

Karaniwan nating inoorder ang sisig sa mga inuman bilang isa sa ating pulutan, katunayan makakbili nga tayo ng delata nito. Dahil ako ay ofw, kapag ako ay umuuwi ng pinas, minsan meron di inaasahang biglang dating na mga kaibigan o bisita so kaya naman mapapainum na naman, para quick solusyon sa galanteng pulutan, bumili ako ng sizzling plate, at ung delata na sizzling sisig ay pinapabuksan ko at pinahahaluan ng itlog at konting butter at sibuyas at wallahh! Meron nang kaanya anyayang pulutan, syempre ang technique jan huwag mo ipapakita sa bisita mo na delata lang ang sisig mo, kaya bilib sila akala nila nakakagawa kaagad ako ng pulutan na sisig. Tip na yan sa mga OFW, ganyan lang kelangan natin para matipid. Sa susunod ko na blog ikekwento ko kung pano nyo mabilis lasingin ang inyong bisita!

OWWA Loan

The following requirements for OFW OWWA Loan applications

Application Form (accomplished with photo)
Sketch of residence
Passport
Other Requirements: Price Quote/Material Building Plan

Notes:
Sa mga website reviews 50/50 ang mga nakikita kong review response ng mga ofws, ang iba ay nakakakuha agad ng loan at ang iba naman ay fail. Kelangan talaga natin minsan pagbasehan ang qualifications ng applicants, dahil ang owwa ay minsan nanghihingi ng colateral at least 3 years new ang gamit mo para maka loan, ang iba naman ay hindi naman hinihingan.

As per OWWA kelangan umatend ng seminar para maintindihan ang proseso.